دانلود قسمتی از تیزر فیلم یاغی با بازی طناز طباطبایی

پایگاه خبری تحلیلی بازار بورس:

طناز طباطبایی در 20 اردیبهشت 1362 در محله ی نیاوران متولد شد. او  فارغ التحصیل کارگردانی تئاتر است. طناز طباطبایی هنوز یک ماه از کلاسهایش نگذشته بود برای بازی در جوانی انتخاب شد و اولین بازی خود را در سال 80 انجام داد. او فعالیت سینمایی خود را در مقام بازیگری از سال 1383 با فیلم دیشب باباتو دیدم آیدا به کارگردانی رسول صدر عاملی که در فیلم به اسم خودش اولین حضورش را در فیلم های سینمایی رقم زد. با مجموعه تلویزیونی میوه ممنوعه که جز نقش های اصلی فیلم بود مطرح شد و توانایی هایش را به چالش کشید. 

طناز طباطبایی در سال 1388 جایزهٔ بهترین بازیگر نقش مکمل زن را برای فیلم صداها از آن خود کرد. در فیلم مرهم به بهترین نحو توانایی های خودش را نشان داد. طناز طباطبایی با بازی درخشانش در فیلم هیس دخترها فریاد نمیزنند در سال 1393 برنده لوح تقدیر و جوایزی از جانب جشنواره فیلم های ایرانی سانفرانسیسکو به عنوان بهترین بازیگر نقش اول زن شد. طناز طباطبایی در یکی از گفت‌وگوهایش اعتراف می‌کند مهم‌ترین دغدغه او همیشه در زندگی ترس از پیری بوده‌است. او در این باره می گوید: «کهنه نشدن. من از پیر شدن می‌ترسم. از ذهن پیر می‌ترسم. از جسم پیر می‌ترسم.»

اما او که مجرد است.درباره ترس از اینکه پا به سن بگذارد و همچنان مجرد بماند و فرزندی نداشته باشد، نظرات جالب و شنیدنی دارد: «ببین این حرفی که الان می خواهم بگویم خیلی حرف رادیکالی است شاید خیلی ها با من مخالف باشند و البته خیلی مسئله شخصی است ولی تصورم این است که با ازدواج و بچه دار شدن و با هر چیزی که از این دست به من اضافه می شود انگار که من یک مرحله عقب می روم و این حس کهنگی به من دست خواهد داد که حالا دیگر الان تمام شدم و بچه ام از من مهم تر است. الان خودت نباید غذا بخوری و اول باید بچه ات را سیر کنی. الان جیب خودت ممکن است خالی باشد اما جیب بچه ات باید پر باشد. خودت نباید فلان کار را کنی که شوهرت بتواند فلان کار را کند. الان مجبوری کار نکنی چون بچه کوچک داری و… . راستش را بخواهید من یک ذره خودخواهم. نه، خیلی خودخواهم.

این خیلی خودخواه بودن و ترس از کهنه شدن باعث می شود که محتاط باشم. همیشه دوست دارم جوان باشم و تازه باشم و همه چیز تازه باشد. این خیلی خطرناک است چون من فکر می‌کنم اگر یک روزی کهنه شوم و به این باور برسم که کهنه شدم دچار افسردگی خیلی حادی می شوم که حتی ممکن است خودکشی کنم. همه آرزوی زندگی‌ام هم همین است که خداوند این تازگی را از من نگیرد.»