ترلان پروانه با کت مردانه| کیف چندصد میلیونی ترلان پروانه

ترلان پروانه بازیگر جوان و زیبای ایرانی است که از کودکی به حرفه بازیگری مشغول شد. ترلان پروانه اکنون نیز در فیلم‌های بسیاری بازی می‌کند. ترلان پروانه همچنین حواشی بسیاری را نیز برای خود ایجاد کرده است. چندی قبل اخباری از ارتباط و ازدواج ترلان پروانه و سعید عزت اللهی فوتبالیست منتشر شد که صحت آن را بعدا سعید عزت اللهی آشکار کرد اما گفت که دیگر با ترلان پروانه در ارتباط نیست.

نام:ترلان

نام خانوادگی:پروانه

تاریخ تولد:1377/4/18

محل تولد:شیراز

حرفه:بازیگر سینما و تلویزیون

تحصیلات:رشته گرافیک

زندگینامه ترلان پروانه

ترلان پروانه 18 تیر 1377 در شیراز متولد شد، او یکی از بازیگران جوان سینما و تلویزیون میباشد که از دوران کودکی وارد این حرفه شده است. فارغ التحصیل لیسانس رشته گرافیک، یک برادر بزرگتر از خود بنام عرفان دارد، مادرش پریسا فروغی خانه دار که علاقه زیادی به بازیگری داشت و پدرش مهندس است.

من برای ارتقای کار بازیگری ام بسیار تلاش کردم و انواع هنرها و فن ها را آموختم. فن بیان، زبان بدن، موسیقی، هنرهای رزمی، سوارکاری و … را یاد گرفتم تا در حرفه ام آماده تر باشم. این در حالی است که درس و مدرسه ام هم همیشه در کنار کارم بوده است.

در وعده های غذایی ام از سبزیجات زیاد استفاده می کنم و کلم بروکلی هم جزء سبزیجات مورد علاقه ام است؛ مخصوصا وقتی مامان این کلم را بپزد و روی آن سس مخصوص خودش را بریزد.

آشپزی را دوست دارم و اگر زمان داشته باشم، آشپزی می کنم. اوقات فراغتم را با دیدن فیلم و خواندن کتاب سپری کنم به همین خاطر کمتر فرصت آشپزی دارم اما اگر وقت آشپزی داشته باشم، بیشتر پاستا می پزم چون هم در پختش حسابی تسلط پیدا کرده ام و هم خیلی دوست دارم.

ورزش حرفه ایم بسکتبال است دوچرخه سواری را خیلی دوست دارم و اگر موقعیتش باشد و بتوانم دوچرخه سواری کنم خیلی لذت می برم. اسب سواری هم جز ورزش های مورد علاقه من است.

کلاس های باله در آب را به اتمام رسانده ام و این ورزش مفرح و زیبا را هم خیلی دوست دارم اما به دلیل دلمشغولی هایی که دارم، نتوانستم آن را ادامه دهم.

ازدواج ترلان پروانه با سعید عزت اللهی

خبر ازدواج ترلان پروانه و سعید عزت اللهی در جشنواره فیلم فجر و تماشای فیلم ترلان پروانه ایجاد شد. ماجرا از نظرات ترلان پروانه و سعید عزت اللهی در صفحه اینستاگرام یکدیگر آغاز شد که جرقه ای در ذهن مردم ایجاد کرد که با حضور سعید عزت اللهی در جشنواره فجر این جرقه قدرت گرفت.

سعید عزت اللهی در رابطه با این خبر مصاحبه ای انجام داد و ولی ترلان پروانه در جواب فقط به یک پست کوتاه که قطعه شعری بود اکتفا کرد.

سعید عزت اللهی در واکنش به ارتباط خود با ترلان پروانه گفت:من کاری به ایشان ندارم. بیشتر از یک ماه در ارتباط بودیم اما ایده آل من نبود. هیچ وقت برایم مهم نبود و نیست.

عزت اللهی در پاسخ به سوالی که برخی می گویند سعید استاد عاشق شدن است پاسخ داد:من دست روی هر کسی نمی گذارم. اما دوست ندارم با احساسات کسی بازی کنم.افرادی که این کار می کنند اسم خودشان را می گذارند بچه زرنگ.

ترلان پروانه با انتشار این عکس در اینستاگرامش نوشت:

هر کس بد ما به خلق گوید ما چهره ز غم نمیخراشیم ما خوبی او به خلق گوییم تا هر دو دروغ گفته باشیم.

شایعه ازدواج ترلان پروانه و فرشاد احمدزاده

با پخش ویدیویی در فضای مجازی از ترلان پروانه و فرشاد احمدزاده حاکی از ارتباط نزدیک این دو نفر دارد. حال این سوال مطرح می شود که ترلان پروانه و فرشاد احمدزاده ازدواج کرده است؟

در هفته های اخیر، عکسی از فرشاد احمدزاده منتشر شده بود که درکنار هم تیمی هایش است و البته حلقه ای هم به دستش!در واکنش به این فضا، ترلان پروانه و فرشاد احمدزاده ، کامنت های اینستاگرامش را نیز بسته اند.

فرشاد احمدزاده در واکنش به شایعات پیرامون ازدواجش با ترلان پروانه در تلگرام نوشت:قضاوت کار خداست، من با هیچ کس فامیل نمیشم.

ازدواج ترلان پروانه و ارسلان قاسمی

شایعه ازدواج این دو بازیگر سال گذشته در همین روزها در فضای مجازی منتشر شد.

ترلان پروانه در این خصوص ابراز داشت:

شایعه به این دلیل پیش آمد که ما تقریبا تنها دختر و پسری بودیم که از کودکی کار کردیم و به طور مستمراین فعالیت را ادامه می دادیم و در کارهای مختلفی با هم بازی کردیم واین زیاد دیده می شد، که سبب شد این شایعه ایجاد شود.

ارسلان قاسمی هم گفت:

عاشق یک نفر دیگه هستم الان هم در زندگی ام هست و اصلا هم از اینکه بخواهم اسمم را کنار ترلان پروانه ببینم خارج از کار دوست ندارم.

عمل زیبایی چشم های ترلان پروانه شایعه یا واقعیت؟!

ترلان پروانه در واکنش به شایعه عمل زیبایی چشم هایش یک استوری در صفحه اینستاگرامش منتشر کرد.

اولین بازی در سه سالگی

برای اولین بار در 3 سالگی بطور تصادفی خانمی در فرودگاه از چهره وی خوشش آمد و به مادرش پیشنهاد بازی ترلان را در یک تیزر تبلیغاتی شامپو داد و مادرش با اشتیاق قبول کرد. بعد از مدتی جذب برنامه های آموزشی شبکه جام جم و شبکه یک شد.

ترلان پروانه بعد از بازی در سریال تلویزیونی خوش غیرت، جایزه بزرگ،101 راه برای ذله کردن پدر و مادرها و شبی از شب ها در سال 1383، در سال 1384در پنج فیلم سینمایی دغدغه، بالابند، زن بدلی، مادر صدامو می شنوی و چپ دست بازی کرد و رسما وارد سینما شد .

اولین سریال ترلان پروانه

در سال 1382 اولین بار با سریال بچه های پایش به مجموعه های تلویزیونی باز شد، سپس در جایزه بزرگ مهران مدیری و خوش غیرت محصول سال 83 حضور داشت.

اولین فیلم سینمایی ترلان پروانه

اولین حضورش در سینما با فیلم رویای آخر رقم خورد.

فیلم شناسی ترلان پروانه

فیلم های سینمایی ترلان پروانه

آهوی پیشونی سفید2 1396

جاده قدیم 1396

گشت2 1395

فراری 1394

درنا دختر آهو 1393

شیفت شب 1393

مردن به وقت شهریور 1392

زندگی مشترک آقای محمودی و بانو 1391

به خاطر پونه 1391

بی خداحافظی 1390

آهوی پیشونی سفید1390

انسان ها بازیگر محسن توکلی 1389

خروس بی محل 1388

نصف مال من، نصف مال تو 1385

پاپیتال 1385

عاشق 1385

چپ دست 1384

مادر صدامو می شنوی 1384

زن بدلی 1384

بالا بلند 1384

دغدغه 1384

مجموعه های تلویزیونی

چرخ فلک 1395

سرزمین کهن 1392

گذر از رنج ها1392

شاید برای شما اتفاق بیفتد 1391

تا ثریا 1390

ارمغان تاریکی 1389

ملکوت 1389

قاب های خالی1385–1386

زیر تیغ 1385

بی مقدمه بازیگر 1385

داوری 1384

مسافری از گرونگول 1384

شبی از شب ها 1383

101 راه برای ذله کردن پدرها و مادرها 1383

خوش غیرت 1383

جایزه بزرگ 1383

تله فیلم

روزهای آخِر اسفند 1392

قطار آن شب 1386

خاطرات فردا 1387

سریال اینترنتی نفوذ 1391

مستند ابوریحان1393

شبکه نمایش خانگی

زاپاس 1391

باغ آلوچه 1383

تئاتر ادیب 1385

جوایز ترلان پروانه

برگزیده همایش نقش نوجوانان در پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی

برنده پروانه زرین بهترین بازیگر دختر در جشنواره فیلم کودک و نوجوان به خاطر بازی در فیلم آهوی پیشونی سفید برنده در سال 1390

مصاحبه با ترلان پروانه

چطور شد وارد سینما و تلویزیون شدی؟

نخستین کار من در سال ٨٣ بود که در یک فیلم سینمایی بازی کردم.قبل از آن هم کار تلویزیونی انجام داده بودم.در واقع بعد از بازی در یک سریال، بازی در سینما به من پیشنهاد شد و در فیلم «کرکس» معیریان بازی کردم.

در آن زمان شما شش ساله بودی؟

بله.

البته نمی شود در آن سن علاقه ای شکل گرفته باشد، ولی از معدود بچه هایی هستی که در سن پایین وارد سینما شدی و به صورت مستمر ادامه دادی.

این علاقه بعدها چگونه به وجود آمد؟ در آن سن، معنا و مفهوم علاقه را متوجه نمی شدم و نمی دانستم که این علاقه هست یا اسم دیگر می توان روی آن گذاشت.ولی به نظر من کسی که علاقه مند نباشد، نمی تواند ادامه دهد، چون جامعه سختی های خودش را دارد و گرچه یک دختر شش ساله بودم اما به مرور این سختی ها را تحمل کردم با وجود سختی هایی که وجود داشت، رفته رفته علاقه ام بیشتر شد.اما چون کارم را دوست داشتم، سعی کردم این کار را حرفه ای ادامه دهم.

آدم های سینمایی کسی بوده که روی راهنمایی هایش در روند کاری ات تاثیر گذاشته باشد و باعث شود از جایی به بعد در کارنامه کاری ات تحولی اتفاق بیفتد؟

خدا را شکر شانس خیلی خوبی که داشتم این بود که از سنین پایین با بازیگران و کارگردان های خیلی خوب و حرفه ای کار کنم.این موضوع به من خیلی کمک می کرد.هر کاری که انجام می دادم، برای من یک دوره بازیگری بود.معمولا کسانی که از سن پایین کار بازیگری را شروع می کنند، معمولا به خاطر سروزبان داشتن یا زیبایی شان است.من هیچ وقت دوست نداشتم بگویند به خاطر زیبایی بازیگر شده ام و اصلا دلم نمی خواست این اتفاق برایم بیفتد.در کنار نقش ها و برداشت های مختلفی که داشتم به مطالعه هم پرداخته ام.در این چند سال اخیر سعی کردم که نسبت به گذشته، گزیده تر کار کنم و نقش هایی بازی کنم که هر کدام چالشی برای من داشته باشد.

چه چیزهایی برایت ملاک و معیار است؟ فیلمنامه، بازیگران یا عوامل؟

به نظر من هر کاری به خاطر کار گروهی که انجام می شود، ارزش هایی دارد، ولی برای من، همه اینها در کنار یکدیگر مهم بود.به خاطر اینکه یک کار خوب، نتیجه زحمت کل عوامل، شامل بازیگران، کارگردان، فیلمنامه و… است ولی بیشتر از همه اینها، برای من فیلمنامه خیلی مهم بوده است.همان طوری که قبلا گفتم، دوست داشتم نقش هایی را که به عهده می گرفتم، برای من چالش داشته باشد.چالش از این نظر که نقشم متفاوت باشد، به شکلی که قبلا کار نکرده باشم.اما جدا از فیلمنامه، در مرحله بعدی به همه چیز نگاه می کردم که شامل کل گروه و شیوه کار هم می شد.

بچه ها در سینما تا یک سنی نقش های کلیشه ای بازی می کنند.مگر اینکه خیلی سر و زبان دار باشند.

در نهایت بازی گرفتن از بچه ها در سینما و تلویزیون ما خیلی معنا ندارد و همه چیز به استعداد بچه متکی است. اتفاقا تا جایی که دنبال می کنم، برای من جالب است که در سن پایین، گرفتن بازی خیلی جالب استو این کار خیلی خالصانه تر است.این تفاوت به خاطر همین است، تا زمانی که کودک هستید، خالصانه این کار را انجام می دهید.به خاطر دارم که در چهار سالگی ام به من می گفتند که فلان جمله را بگویم و آن جمله را با حس ترلان کوچک بیان می کردم.ولی وقتی که آدم بزرگ شد می فهمد که می تواند این نقش را تجزیه و تحلیل کند.این همان حرفه ای شدن است.اگر کسی بتواند ادامه دهد، تلاش کند و مسیر خودش را برود اگر توانایی این را داشته باشد، می تواند نقش های زیادی بازی کند.فکر نمی کنم که این به خود آن کودک برگردد.چون آن کودک مقصر نیست، شاید به خاطر فیلمنامه است.دلایل مختلفی می تواند داشته باشد.

در این سال ها کارگردان یا بازی گردانی بوده که از شما به صورت حرفه ای بازی بگیرد و حوصله و صبر ویژه ای داشته باشد؟

معمولا کارگردان ها خودشان با بچه ها کار می کنند.مگر اینکه یک کارگردان خیلی با دستیارش راحت باشد و کار را به او بسپارد، ولی تا آنجا که من کار کرده ام، معمولا کارگردان با من کار و صحبت کرد و در سن چهار تا پنج سالگی، متنی را که می خواستم کار کنم، ابتدا با دستیار و بازیگر کار می کردم، بعد با کارگردان صحبت می کردم.

بین این کارگردان ها، آیا کسی بود که با دنیای کودکان، خوب آشنایی داشته باشد و شما را بهتر از سایرین بفهمد؟

نمی توانم نام ببرم.هر کاری را که انجام داده ام، به شکلی برای من جالب بوده است.از مواردی که به خاطر دارم، آقای بهروز شعیبی بود که نخستین کارش را داشت می ساخت و البته از نخستین کارهای من هم بود.در کل با هر کدام از کارگردان ها کار کرده ام، خاطره بدی ندارم و تجربه های خوبی در کار کردن با آنها کسب کرده ام.

از سال ٨5 تا ٨٩ کمتر کار کردی، دلیل این کم کاری چه بود؟

اتفاقا آن موقع اوج کار من بوده است.سال ٨٨ عنوان بهترین بازی هنری را دریافت کردم.در آن موقع با آقای بهزادی کار می کردم و در دوره ای که با ایشان کار کردم، پیشنهادشان این بود که بعد از این اتفاق، گزیده تر کار کنم.

کسانی که از سن پایین شروع به این کار می کنند معمولا دوران بلوغ، دوران تغییر است. این تغییر هم به لحاظ روحی و روانی و هم به لحاظ ظاهری است.

در این دوران برای شما چنین چیزی اتفاق نیفتاد؟ پیشنهادها کمتر نشد؟

این اتفاق برای من نیفتاد.چند وقت پیش کارگردانی را دیدم که در سال ٨٣ یا ٨٢ با ایشان کار کرده بودم، به من می گفتند که هیچ تغییری در این سال ها نکرده ام.هنوز همان ترلان کوچک را می بیند که از نظر ظاهری هیچ تغییری نکرده ام.من متوجه این نمی شوم.بقیه هم که مرا می بینند، می گویند که زیاد تغییر نکرده ام.جزو آن استثناهایی بوده ام که این تفاوت از کودکی به بزرگی زیاد مشهود نبوده است.

فکر می کنم که فیلم «فراری»، تنها فیلمی است که نقش اول آن را بازی کردی.

شاید به خاطر فیلمنامه این فیلم است و این نقش خیلی باز بود.سایر نقش هایی که کار کرده ام، همیشه یا نقش مکمل بوده یا نقش سه و چهار.مثل «زندگی مشترک آقای محمود و بانو»، کلا در این کار، پنج بازیگر حضور داشتند.برای من این کار ملاک نبود.حتی زمانی که فیلمنامه را به من دادند که مطالعه کنم، به من گفته شد که بین دو نقش هستم.من آن نقشی را انتخاب کردم که کمتر حضور داشت، ولی تاثیر بیشتری داشت.در واقع نقش اصلی را انتخاب نکردم، به خاطر اینکه می دانستم که تاثیر این نقش بیشتر خواهد بود.نظر من همیشه این طور بوده که نقش های زیاد برایم ملاک نبوده اند.نقش های دیگری که تاثیرگذار تر بود، برای من خیلی جالب تر بوده اند.دوست داشتم نقش هایی که چالش بیشتری داشتند، بیشتر کار کنم.

تصمیمی برای ادامه این حرفه به صورت آکادمیک ندارید؟

قصد بی احترامی به کسانی که در این حوزه تحصیل کرده اند، ندارم ولی این چند سالی را که گذرانده ام، برای من خیلی آکادمیک تر است.استادان و افراد حرفه ای سینمایی که با آنها کار کرده ام، برای من خیلی آکادمیک تر بوده اند تا اینکه بخواهم در دانشگاه دروسی را در این حوزه بگذرانم.فکر نمی کنم حالا این کار را انجام دهم به خاطر همین، رشته دیگری را انتخاب کردم و زمان به من اجازه نمی دهد که بخواهم در دانشگاه این رشته را دنبال کنند.شاید رشته ای که الان می خوانم را تمام کردم و کمی زمان گذشت به آن فکر کنم.

در حال حاضر چه رشته ای را تحصیل می کنی؟

طراحی لباس.

برای فیلم فراری چگونه انتخاب شدی؟

برای این کار به دفتر آقای داوود نژاد رفتم.ابتدا از من سوال کردند که اهل کجا هستم و با چه لهجه ای صحبت می کنم.به ایشان گفتم که شیرازی هستم، اما شمالی را به صورت حرفه ای صحبت می کنم.چون در سریال آقای حسن پور به لهجه شمالی کار کرده بودم، از من خواستند که شمالی صحبت کنم.صحبت کردم، ولی به من نگفتند که نقش من قرار است با لهجه شمالی باشد.بعد هم گفتند که با من تماس خواهند گرفت.گفتند بهتر از من برای این نقش پیدا نمی کنند و دوست دارند که با من کار کنند.در این مدت می شنیدم که به آموزشگاه های مختلف بازیگری رفته اند و فراخوان داده بودند.خیلی استرس داشتم.با اینکه به من گفته بودند که خوب هستم، ولی می دیدم که خیلی ها برای این کار تلاش می کنند.نگران بودم از اینکه دیگری را برای این نقش پیدا کنند و من این نقش را از دست بدهم.بعد از دو هفته با من تماس گرفتند که به دفترشان بروم و قضیه جدی تر شد.

بازی کردن، روبه روی تنابنده چطور بود؟

آقای تنابنده خیلی خیلی برای این نقش به من کمک کردند.خیلی دوست داشتم که با ایشان کار کنم.برای اینکه این کار برای من خیلی سخت بود.پشت صحنه آن، برای من دانشگاه بود، کارنامه کاری من با آقای داوودنژاد، کارنامه دیگری بود.در کارهای سخت، مهم تر از هر چیز بازیگر مقابل شما است؛ اینکه چگونه بتواند به شما انرژی بدهد.اگر این طور نباشد، آن سختی آنقدر به شما غالب خواهد شد که نمی توانید نقش تان را به درستی اجرا کنید.آقای تنابنده آنقدر انرژی خوبی داشتند که آن شرایط سخت را توانستیم پشت سر بگذاریم.