بی احترامی جواد نکونام به استقلال | علت رد کردن سرمربیگری استقلال از طرف جواد نکونام چه بود؟

پایگاه خبری تحلیلی بازار بورس:

جواد نکونام سرمربی حال حاضر باشگاه فولاد، یکی از گزینه‌های سرمربی گری استقلال تهران است. اما بنظر میرسد وی علاقه ای به سرمربیگری استقلال نداشته باشد. 

 حواشی حضور نکونام در استقلال 

 با توجه به سوابق دوستی طولانی و رابطه میان جواد نکونام و مصطفی آجرلو حتی در فصل گذشته هم بارها شایعه حضور نکونام روی نیمکت استقلال مطرح شد اما پس از آنکه آجرلو در اقدامی پرسروصدا قراردادی سه ساله برای امضا کردن پیش روی فرهاد مجیدی گذاشت این اخبار رو به خاموشی رفت.
خوب است بدانید جواد نکونام در دوران مدیریت مصطفی آجرلو به‌عنوان بازیکن پاس بعد از قهرمانی در سومین دوره حرفه‌ای لیگ برتر با امضای قراردادی ۳۰۰ میلیون تومانی به‌عنوان گرانترین بازیکن زمان خودش در فوتبال ایران همکاری‌اش با پاس را ادامه داد. بازیکنی که با وجود دیدن چهره‌های پیشکسوت‌تری چون خداداد عزیزی به‌عنوان بازیکن اصلی پاس در دوران لیگ برتر شناخته می‌شد و سرانجام با بازوبند کاپیتانی سفید و سبزپوشان این تیم را به مقصد امارات و در ادامه اسپانیا ترک کرد.

پس از قهرمانی استقلال و جدایی عجیب فرهاد مجیدی از این تیم، مصطفی آجورلو مدیرعامل آبی‌پوشان به تکاپو افتاد تا خیلی سریع سرمربی این تیم را انتخاب کند. بهترین گزینه داخلی برای نیمکت استقلال از نظر مدیران این تیم، جواد نکونام سرمربی فعلی فولاد خوزستان بود و همین موضوع باعث شد تا خیلی‌ها کاپیتان اسبق این تیم را دوباره آبی‌پوش بدانند. 

اما با گذشت چند روز از این گمانه‌زنی‌ها نکونام تصمیمش را گرفته و قصد ندارد تا هدایت استقلال را قبول کند. البته این تصمیم کاملا عقلانی به نظر می‌رسد چرا که این تیم در فصل گذشته بدون شکست قهرمان لیگ برتر شده و در صورت کسب نتایج ضعیف، سرمربی آن تحت فشار هواداران و رسانه‌ها قرار خواهد گرفت. بدون شک هیچ مربی ایرانی این ریسک را برای خود و رزومه‌اش نمی‌پذیرد که در این شرایط هدایت استقلال را بر عهده بگیرد.   

موضوع دیگر این است که نکونام محبوبیت زیادی بین هواداران استقلال ندارد و زمانی که گمانه‌زنی‌ها درباره نشستن او روی نیمکت آبی‌پوشان شروع شد، طرفداران قهرمان لیگ برتر واکنش خوبی به این تصمیم نداشتند و از این انتخاب به خوبی استقبال نکردند. 

با این اوصاف، مدیران استقلال یا باید به سراغ یک گزینه داخلی دیگر بروند که این تصمیمی عقلانی به نظر نمی‌رسد، یا سراغ گزینه‌های خارجی بروند که در صورت عدم کسب نتیجه در فصل آینده، تحت فشار شدید قرار نگیرند.